Aydınlık güne gece gibi çöken kaderim
Kurt bakışlı keskin göz şafakta uçarak gel
Ay dönsün dolunaya bitsin artık kederim
Yalan dolu sözlerden sıyrıl kaçarak gel
Düşün ki çakalların pusu kurduğu yerde
Kanatları kırılmış minik serçen ağliyor
Incitilmiş küsmüş ,ötmez oldu seherde
Dünyadan bıkkınlığı yürekleri dağliyor
Acı çekmeyi seçtim bahanem yok kadere
Dik yokuşlara koştum,kan ter nefes nefese
Deruni aşkım razı kuldan gelen kedere
Özgürlüğümü talan ettin girdim kafese
Dalgada alabora olmaya mahkûm yürek
Baheneler bulmasın yelkenlere lodosa
Son pişmanlığa çare olmaz çekilen kürek
Katlanmalı beyinden tene gelen kaosa
Aras'ı tutamazsın, o dilberi şehriyar
Avuç içinde hisset, ruhun onu seçince
Bulunmak istemezse arama diyar diyar
Benliğinden geçersin aşkı bâde içince
Mukemmel