Henüz 9-10 yaşlarında bir çocukken rahmetli babamla bağa giderdik.
Üzümlerin yetmesine yani olgunlaşmasına yakın dönemlerde hafta sonları rahmetli babam beni bağ beklemeye gönderirdi. Tam bağın karşısında üçgen çatı şeklinde bir huymalık yapmıştı.
Cumartesi pazar azığımı alır bağı beklemeye giderdim. Sabahtan akşama kadar orada beklerdim ama üzümler yeterince olgunlaşınca birileri gelir sabaha kadar yolarlardı yine de babam beni orada bekletirdi. Korkarak gider korkarak gelirdim. Üzüm toplama zamanı gelince ne kadar kalırsa üzümleri kasa ve helkeler ile toplar sonra bir at arabasıyla veya bir römorkla getirirdik. Anam pekmez yapar kışın yoğurt ve turşunun yanında katık yapar doya doya yerdik.
Yine bir gün babamla Bağa gidiyoruz. Babam boz eşeğin üzerinde bende de arkasından yürüyerek takip ederek konuşa konuşa giderdik. Irızalın bağın oraya gelince ben bağa girip bir iki salkım üzüm alarak tekrar babamın peşine düşmüştüm.
Benim bağa girdiğimi gören babam hiç üşenmeden eşekten inerek zaten bağımıza gidiyoruz niye milletin bağına giriyorsun ben onlardan kimi bulup da helallik alacağım diyerek bana bir iki tokat atmıştı. Aldığım iki salkım üzüm babamın gözünde kul hakkı ve Haram lokmaydı. Belki de rıza emmiğil yâda Hamdi emmiğil yoldan geçenler için helal etmişlerdi...
Babam bahçemizle bitişik Rıfat emmimğilin bahçeden bile bir şey almamıza müsaade etmezdi.
Hiç kimsenin bağına bahçesine tarlasına girmeyin diye sıkı sıkıya tembih eder, Böyle bir şey duyarım kulağıma gelirse kemiklerinizi kırarım derdi.
Ben sizin boğazınızdan haram lokma geçirmedim sizde geçirmeyin diye nasihat ederdi.
Ama biz yine de dayımın bahçeyi oğlu ile birlikte yolmaya giderdik.
Olur’a dayım yakalayacak olursa önce bir güzel dayak atar sonrada babamızın huyunu bildiği için elimize bir iki elma armut verir dayım verdi deyin derdi.
Babamızın en çok korktuğu şeydi haram lokma.
Şimdi düşünüyorum da ne kadar büyük değerler katmış bize.
Evet, yokluk ve yoksulluk içinde büyüdük ama şükür ki harama hiç düşmedik.
Mekânın cennet olsun.
Sert mizaçlı güzel adam babam.